walenstraat en omgeving

Antwerpen, de stad, laten we links liggen. Of rechts, op de kaart.

We lopen over de scheldebrug in Temse.
We hebben totaal geen idee van het aantal kilometers dat we tot nu toe gestapt hebben.
Daarom passeren we even langs een plaats waar ze dat meestal wel exact weten.
Zo exact dat er behoorlijk veel volk op af komt.
Allemaal ferme kadee's!
Niet dat die allemaal hun leven beu zijn, maar het is de uitdaging die telt.

In de buurt zijn heel wat culinaire plekken.
Vooral paling in 't groen is erg in trek.
Maar helaas, we moeten voort ...

Het is even geleden dat we nog eens een lijn hebben getrokken op onze echte of digitale landkaart.
Dat gaan we dus nu nog een keertje doen.

Vanaf de vorige plaats in onze tocht trekken we een rechte (!) lijn dwars door Willebroek.
Als dat gelukt is komen jullie uit op een stad waar de maan fel schijnt.

Ook de leeuw bru(u)lt er. Of is dat in de verte eentje van Planckendael?
En hoor ik daar een koekoek? Zou best kunnen. Of kakelt die?
Hop. We zijn weer weg. We gaan straks aan een beklimming beginnen.

Iedereen kent nog de legendarische uitspraak van collega Michel Drets die elke morgen opnieuw Guido Pallemans waarschuwde bij hun vertrek naar Synalco Medics. "Pas op voor het ... , Guido!".

Zonder de 'ke'. Dan weten jullie ook meteen de richting die je uit moet om op onze volgende bestemming te geraken.

Hier, waar we moeten zijn, reed ooit Polle Pap met melk rond rond, voor hij wereldberoemd werd als zanger bij Soulsister, samen met Jan.

Wie nu nog geen idee heeft waar we zijn, die loopt even de berg op en af om nog eens na te denken.
Of belt met meneer Google.
Misschien even gaan schaatsen? En dan verder.

Langs een gewone of een grote baan, via Booischot, een markt van krulstaartjes, en Oostmindergracht (cryptisch) bereiken we weldra onze volgende halte.

Hebben jullie een adelijke titel? Of zijn jullie van adelijke afkomst?
Neen? Wij helaas ook niet.

Maar hier woont er wel eentje. En Arnout - van wie we zonder schroom de titel plagiëerden - heeft hem zelfs al ontmoet.
Of zijn adelijk bloed meer rood is dan blauw? Geen idee.

Loop even door het kasteeldomein. Dan kunnen we verder.

Jullie mogen nu nog eens liften! Beetje noordwaarts.
Want we moeten zowel over de E313 als over het Albertkanaal geraken.

De kleur heeft geen enkel belang.
Maar wat we wel weten (dat is een alliteratie) is dat hier al eeuwen naar verwezen wordt als een gastvrije plaats.
Maar dan wel een heel speciale gastvrijheid.
Gastvrij voor speciale mensen.
Thomas More, moest hij nog leven, zou het zeker beamen.
En Dimpna ook! Die zeker!

Toch vooraf even zeggen: we gaan niet onder de grond kruipen.
We moeten weer oostwaarts om deze plaats te bereiken.
Loop dus niet zomaar blind rond.
Deze plaats straalt al decenia lang iets uit. Of hopelijk niet.
Vandaar dat we hier niet te lang blijven hangen.

Even dachten we onze weg verder te zetten naar het noorden.
Maar vermits Graspop al lang voorbij is doen we het niet.

Het oosten kan ons meer bekoren.

De lokroep van het zand.

Ze hebben hier gezuiverd fijn kwartszand.
Goed voor in de zandbak.

Ah ja, we zitten nu in de Limburgse Kempen.

Wie zand zegt, strand zegt. Daar hebben ze hier ook een pareltje van!
Wat vliegt daar zoal? Een bij, een wesp, een hoornaar, een hommel?
Die zoemen allemaal.

En wij zoemen voort naar het oosten via de fusie van Over- en Neer.

Ha ... weer een berg?
Neen, we zijn hier niet in het franstalige landsgedeelte!
Maar wel heel erg dicht tegen Nederland aan.
De plaats zou van zichzelf zeggen: mijn eerste deel bestaat uit twee lettergrepen en mijn tweede deel ook.

Ze hebben er een Kluis waar trappist gebrouwen werd.
Maar dat mag niet meer omdat het domein werd verkocht aan een niet-pater.
Zo zie je dat je paters maar beter laat doen waar ze goed in zijn: bier brouwen.

Dat was een flink eindje vandaag. Rust maar goed.