walenstraat en omgeving

We houden even halt aan dit mooie historische gebouw uit de 17de eeuw.
Een pastorie in de schaduw van de Sint Martinuskerk.

Denk ondertussen eens na over de postcode van deze deelgemeente, want straks steken we een snelweg over.
Die heeft een nummer dat je vindt door die postcode te verminderen met 2797.

De jongeren onder jullie hebben waarschijnlijk nog nooit gehoord van Stijn Streuvels.
Eén van zijn bekendste werken speelt zich af in West-Vlaanderen.

Nu wil het lukken dat de eerste vier letters van dat werk (een gewas), als je de 'De' weg laat, ook de eerste vier letters zijn van een wijk van deze deelgemeente.
En van de weg die we een stuk bewandelen.
Wat verderop is er trouwens geen appel meer. Euh? Aha!

Blijgezind stappen we verder tot aan het kasteel van de Rode Ridder.
Onze tweede halte van vandaag.

Ik hoor in de verte gemor en een duidelijke zucht.
Wie is dat in godsnaam weeral. Wel als God je niet kan helpen, dan Google misschien?

Het is een gewezen voetballer en voetbaltrainer, geboren in Nederland op 31 augustus 1945. Hij trainde ooit Brugge en Antwerp.
En er is een cowboy met een gelijkaardige voornaam, nietwaar Kamagurka?

Wie het nu nog niet weet vraagt het even aan zijn meestappende buur.
Want die moet je volgen richting het dorp met dezelfde naam als de achternaam van de man op de foto.

We begeven ons vervolgens naar een lange weg.
Eentje die aan het ene uiteinde naar een plaats vol edel metaal verwijst en aan het andere leidt naar de plaats waar we nu naartoe moeten.

Om het jullie gemakkelijk te maken: kijk eens op de foto.

Naar de stad waar de burgemeester al eens twijfelt of ze minister gaat worden of niet.

Deze man, vrouw of x op de foto heeft helemaal niets te maken met die burgemeester. Maar alles met cultuur.

Waar we ons nu bevinden wemelt het van beelden. Waarvan heel wat van Roland Rens.
Nu hebben we het jullie wel heel gemakkelijk gemaakt.
Tenzij je te lui bent om het op te zoeken, zoals die drie gasten daar op dat plein.

We verlaten deze plaats langs een plek met schone hoven.
Voorbij een unieke kampplaats voor mensen met veel vrije tijd.
Maar dat laatste is sluikreclame.

De Ster en De Viertap, het waren legendarische discotheken in een dorp waar de jongeren uit de wijdse omgeving zich zaterdagavond aan alles en nog wat bezondigden.
The place to be voor de jeugd van toen. Ik krijg er nog steeds rillingen van!
Die generatie heeft nu al een plaats gereserveerd in rustoord Sint Jozef in datzelfde dorp.

Zo hebben we weer een sprongetje gemaakt in onze tocht naar de eindbestemming van vandaag.
Gelukkig is het nu geen 1 mei, want dan werd je misschien onder de voet gelopen door velen die op weg zijn naar één van de favoriete plekken van Johnny Trash.

Genoeg gedanst! We gaan verder ...

Voor we aan de eindhalte zijn moeten we nog over een serieuze berg mannen klauteren en dan hopen we dat jullie kaarsje nog niet uit is bij aankomst in onze laatste tussenstop.

Voor we de laatste etappe van vandaag aanvatten, mogen jullie nog een terrasje doen!
Opgelet: zeg niet santé, maar avé.

Je kan ook nog een paar honderd gram van de lokale lekkernij kopen.

De Heren van Sichem en de paters Norbertijnen van Averbode laten we links liggen.

We gaan verder naar het oosten op zoek naar begijntjes, als die er nog zijn...

Nog een zestal kilometer en in de verte zie ik ook weer een heuvel ... hoe heet zoiets ook alweer? Ze hebben er ook één in Namen, Dinant en Hoei.

Eens we de begijntjes gevonden hebben, wensen we jullie smakelijk eten in De Kapel.
Neem nog een frisse duik in provinciaal water en zoek in het licht van de maan een leuke slaapplek voor vannacht.
Tot morgen!